هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
همان طور که از عکس زیر مشخص است، کار کردن یک مرد روی بالابر پشت خودرویی در آلمان، تامل برانگیز به نظر می آید. این فرد با استفاده از یک ...
طراحي آسانسورها را مي توان به انواع اصلي زير تقسيم کرد: دائمي (ثابت) و قابل حمل (متحرک). آسانسورهاي دائمي عبارتند از: پلتفرم هاي قيچي (بالابرهاي آکاردئوني ثابت)، بالابرهاي پشت ماشيني و بالابرهاي ثابت باري. بالابرهاي قابل حمل نيز شامل اين موارد مي شوند : بالابرهاي متحرک با برق AC و DC ، بالابرهاي سبک آلومينيومي، بالابرهاي آکاردئوني متحرک، بالابرهاي متحرک بازودار و بالابرهاي با کاربري چندگانه که از ارتفاع 1 الي 30 متر کاربرد دارند. به همين ترتيب سيستم پيشران آسانسورها به ترتيب زير تقسيم بندي مي گردد : سيستم الکتروهيدروليک، سيستم الکترومکانيک و سيستم پنوماتيک.
قطعات آسانسوري نيز شامل موارد زير مي شود : زنجيري، سيم بکسلي، پيچي، تلسکوپي و اهرمي. قطعات بالابري هم شامل موارد قاب، کنسول و سکو به همراه کابين مي شود. آسانسورهاي ثابت در يک مکان مشخص، اغلب بدون فونداسيون خاص بر روي يک سطح صاف و با استفاده از پيچ و مهره هاي خاص و يا پين هاي خاص نصب مي شوند. تنها در صورتيکه آسانسور ثابت از نوع تلسکوپي باشد، نياز به حفر زمين و ساخت فونداسيون مي باشد. مزيت اصلي آسانسورهاي قابل حمل تحرک آنهاست. به همين دليل مي توان از آنها در نقاط مختلف و به دفعات استفاده کرد.