در سيستم آسانسور و بالابر هيدروليک با اتصال غير مستقيم، اگر به علت اختلالات عملکردي خاصي ميله جک از مجموعه کابل تعليق جدا شود، کابين بالابر هيدروليکي از حرکت به سمت پايين منع مي شود. واضح است که اين يک وضعيت خطرناک است، مخصوصا اگر پاراشوت به جاي گاورنر با يک کابل ايمني تحريک شود خطر بيشتري ايجاد مي شود چرا که ممکن است کابل تعليق شل شود.
طراحي سيستم ايمني به عنوان يک الزام اوليه ايجاب مي کند که ابزاري براي تشخيص شل شدن طناب تعليق و ايمني و قطع کامل سيستم هيدروليک در اين مواقع به سيستم اضافه گردد. در سيستم اتصال مستقيمي که جک در کنار چاه قرار دارد سر جک معمولا در بالاي مخزن هيدروليک قرار دارد. باز هم روشهايي براي توقف حرکت رو به پايين به علت تخليه روغن از جک به مخزن تحت اثر نيروي جاذبه وجود دارد. در اين مورد يک کليد فشار حد پايين براي قطع جريان روغن حاصل از نيروي جاذبه وارده به کابين بالابر و جلوگيري از حرکت به پايين در مدار قرار مي گيرد.
مهمترين مسئله در ارتباط با آسانسور هيدروليکي وجود يک سيستم ضد خزش است. در زمان توقف کابين آسانسور هيدروليکي در طبقات امکان برگشت يا نشت روغن از جک به مخزن و نشت از اطراف اتصالات و آب بندي هاي جک وجود دارد. البته مورد دوم در سيستم هاي با طراحي و نگه داري مناسب کمتر مشاهده مي شود. به علاوه اگر آسانسور در شرايط سخت کار کند دماي روغن بالا مي رودو دچار انبساط حرارتي مي گردد. با سرد شدن روغن، دوباره حجم روغن کاهش مي يابد. هر دو اين موارد منجر به افت کابين مي گردد مخصوصا اگر مدت توقف کابين در يک طبقه زيادتر از حد معمول باشد، به همين منظور استاندارد الزاماتي را براي جلوگيري از اين موضوغ پيشنهاد دلخواه است.
امروزه سيستم هاي ضد خزش به صورت جامع بر مبناي سيستم کنترل الکتريکي آسانسور کار مي کنند، يعني در صورت يک انحراف جزئي از موقعيت کابين آسانسور سيستم موقعيت را اصلاح مي کند. زماني که کابين به مقدار مشخصي به سمت پايين حرکت کرد، سيستم کنترل براي اصلاح موقعيت فعال مي گردد. مسئله ساده به نظر من ميرسد ولي مشکل اصلي در اين زمان خطري است که براي مسافران در هنگام حرکت برگشتي کابين آسانسور هيدروليکي يا بالابر ايجاد مي شود. چرا که ممکن است برخي مسافران در اين زمان در حال پياده شدن يا سوار شدن باشند.
با روش زير اين مشکلات تا حدودي کاهش مي يابد:
-درهاي کابين و طبقات با گذشت زمان کوتاهي از توقف (مثلا 2 دقيقه) بسته شود. (در صورتي که کسي سوار يا پياده نشود)
-کابين با گذشت زمان خاصي (مثلا 15 دقيقه) از توقه در يکي از طبقات به پايين ترين طبقه اعزام گردد.
بازگشت کابين به پايين ترين طبقه دو هدف را دنبال مي کند:
-اطمينان مي دهد که حجم روغن هيدروليک موجود در جک کاهش يافته و احتمال افت کابين در هنگام سرد شدن و انقباض روغن کمتر است.
-اطمينان مي دهد که سطح ميله جک مدت زمان طولاني در معرض هواي محيط و خطر خوردگي قرار نمي گيرد.
با اينکه سطح ميله در هنگام خروج از سيلندر بالابر يا آسانسور حاوي فيلم نازکي از روغن است، با گذشت زمان اين فيلم از بين رفته و سطح ميله نمايان مي گردد. نتيجه امر خوردگي سطح ميله و کاهش کارايي ميله و آب بند سر جک بوده و باعث افزايش نشت روغن و احتمال نشست نا مطلوب کابين مي گردد.
مطمئنا ثبات موقعيت کابين آسانسور يا بالابر هيدروليکي در طبقات در هنگام باز بودن درها امري حياطي است. در تمامي انواع آسانسور ها تعميرات و نگه داري، مسئله اي مهم است اما در اسانسور هاي هيدروليکي مسئله ياد شده از اهميت بيشتري برخوردار است. اگر يک آسانسور يا بالابر با وجود نشتي زياد مثلا در آب بند سر جک به سرويس دهي ادامه دهد، قبل از باز و بسته شدن درها در طبقاتريا، کابين تا حد زيادي افت مي کند. بازگشت دوباره کابين به بالا باعث هدر رفتن ميزان زيادي انرژي مي کند. ممکن است که سيستم کنترل براي شروع عمل اصلاح سطح کابين آسانسور در طبقه اجازه اندکي از افت مثلا 50 يا 75 ميليمتر از سطح طبقه را در مقايسه با حالتي که کابين آسانسور هيدروليکي در ارتفاع دقيق قرار دارد را بدهد. پس از گذشت زمان کوتاهي درها بسته مي شود. زماني که کابين آسانسور هيدروليکي فرا خوانده مي شود، اگر دقيقا در سطح طبقه نباشد، سيستم کنترل قبل از باز کردن درها کابين را به سطح طبقه مي رساند. اين امر موجب تاخير کوتاهي در باز کردن در مي شود، اما اين تاخير به اندازه زماني که کابين در طبقات ديگر قرار دارد نيست.
اگر سرعت افت کابين به حدي باشد که قبل از بسته شدن در، کابين به حدي پايين برود که سيستم بايد ارتفاع آن را اصلاح نمايد، سيستم بدون توجه به باز بودن يا بسته بودن در ها کابين را به سطح طبقه باز گرداند. اصلاح ارتفاع کابين هنگام باز بودن در ها با محدوديت سرعت 0.3 متر بر ثانیه بر طبق EN 81-2 و 0.125 متر بر ثانیه بر طبق ASME/ANSI A17-1 مجاز است. پس از گذشت زمان بيشتر (حداکثر 15 دقيقه) کابين آسانسور هيدروليکي به پايين ترين طبقه بر مي گردد و با درهاي بسته متوقف مي گردد. در صورت فراخوان مجدد، سيستم اصلاح موقعيت هر زماني که کابين از حد تنظيم شده افت کند ارتفاع را اصلاح مي کند.
در آسانسورهاي هيدروليکي نيز مانند آسانسورهاي کششي بايد از صعود و فرود بيش از حد کابين آسانسور جلوگيري کرد. در آسانسورهاي کششي حد مجاز حرکت رو به پايين کابين آسانسور يا کادر وزنه طوري تنظيم شده است که کابين بر روي بافر بنشيند و کاملا آنرا فشرده کند. محدوديت حرکت آسانسورهاي هيدروليکي نيز مطمئنا به همين شکل خواهد بود. در آسانسور کششي لازم است که ترمينال ها و کليد هاي محدود کننده اي براي متوقف کردن موتور قبل از رسيدن کابين آسانسور به انتهاي مسير در نظر گرفته شود.
به هر حال چنين سيستمي براي محدود کردن سيستم رو به بالاي آسانسورهاي هيدروليکي کاربرد ندارد. در اين رابطه بايد از وقوع 3 امر محتمل جلوگيري کرد:
-ممکن است در صورت ادامه بيش از حد حرکت به بالا پيستون از داخل سيلندر خارج شود. احتمال اين اتفاق با تعبيه يک کليد توقف در انتهاي پيستون از بين مي رود.
-پس از پيش بيني براي جلوگيري از خروج پيستون از سيلندر بايد تمهيداتي نيز انديشيده شود تا توقف به صورت نرم و آرام صورت گيرد. آسانسور هيدروليکي نبايد ناگهان از حرکت بايستد.
– ممکن است طول کورس جک به حدي زياد باشد که کابين آسانسور هيدروليکي يا بالابر با سقف چاه آسانسور برخورد کند. اصلا بعيد نيست که يک جک با طول کورس اضافي براي کاربرد در آسانسور نصب شود. البته به عنوان يک انتخاب مناسب پذيرفته نخواهد بود.
در آسانسور هاي هيدروليکي مانند آسانسور هاي کششي بايد يک فاصله خالي کافي بين سقف چاه و حد انتهاي مسير حرکت کابين آسانسور هيدروليکي وجود داشته باشد. بايد حد انتهاي حرکت رو به بالاي کابين توسط يک رابط مکانيکي مستقيم مانند استوپر ميله جک و يا شير قطع کننده جريان روغن به داخل جک تعيين شود. با رسيدن کابين به انتهاي مسير، سيستم ارتباطي به شير قطع کن فرمان مي دهد و جريان روغن به داخل جک متوقف مي گردد و جک از حرکت باز مي ايستد. مطمئنا در چنين شرايطي فشار داخل لوله تغذيه روغن به حدي بالا مي رود که باعث باز شدن شير اطمينان مي گردد.
اگر حرکت رو به بالا به وسيله محدود کننده مکانيکي بر روي جک محدود شود بايد توقف به صورت آرام انجام شده و از ايست ناگهاني کابين بالابر جلوگيري شود. در انتهاي پاييني پيستون يک مقطع مخروطي وجود دارد که با يک لقي خاص در يک محفظه فنجاني در سر سيلندر جاي مي گيرد. با رسيدن ميله جک به نقطه انتهاي مسير مقطع مخروطي وارد محفظه فنجاني مي شود. و روغن موجود در محفظه فنجاني به داخل سيلندر فرستاده مي شود. به هر حال در هنگام وارد شدن مقطع مخروطي به داخل محفظه سطح حلقوي اطراف مقطع کاهش يافته و فشار لازم براي خروج روغن از فضاي بين، افزايش مي يابد. اين فشار باعث وارد شدن يک شتاب معکوس به پيستون مي گردد. اين مکانيزم شبيه به تاثير بافر هاي هيدروليکي است.
آخرين سيستم مرتبط با ايمني مسافران آسانسور ابزار پايين آوردن کابين آسانسور هيدروليکي بصورت دستي است. در بيشتر موارد اين سيستم خطرناک ترين قسمت آسانسور هيدروليکي است چرا که مي تواند در هر زماني به کار بيفتد. خواه سيستم در حرکت باشد خواه متوقف باشد، و يا اينکه سيستم محرک روشن يا خاموش باشد. در آسانسور هاي کششي فرآيند حرکت دادن دستي کابين تا حدودي مشکل مي باشد و فردي که قصد اين عمل را دارد ممکن است در معرض مخاطره قرار گيرد. قبل از اين عمل بايد مراحل خاصي انجام گردد. مثلا در ابتدا بايد سيستم محرکه خاموش گردد، براي حرکت دادن بايد دو نفر فعاليت داشته باشند. مطمئنا زماني که هدف از حرکت دستي نجات مسافران است به سه نفر براي اين کار نياز خواهد بود. يک نفر در طبقات براي پايش موقعيت کابين، نفر ديگري براي به کار انداختن ترمز الکترو مغناطيسي و يک نفر براي به حرکت در آوردن فلايويل خطري که براي اپراتورها در هنگام حرکت دادن دستي وجود دارد کاملا واضح است و قبل از انجام کار حتما بايد مراحل مقدماتي را به صورت کامل انجام دهند. به خصوص هيچوقت نبايد اين فرآيند را براي آسانسور در حال حرکت انجام داد.
در مقابل، در مورد آسانسور هاي هيدروليکي اين کار ساده خواهد بود. به حرکت در آوردن آسانسور هيدروليکي تلاش زيادي نياز ندارد و خطري براي اپراتور درپي نخواهد داشت. به همين دليل اهميت زيادي دارد که حرکت دستي آسانسور هيدروليکي فقط توسط افراد متخصص و مجاز انجام گردد و در مواقع غير ضروري و بدون انجام اقدامات قبلي لازم انجام نشود. بنابراين مهم ترين خطر در موقع حرکت دادن دستي آسانسور اين است که کابين آسانسور هيدروليکي با انجام اين عمليات به سمت پايين حرکت نکند. در چنين مواقعي ابزار هاي ايمني مانند سوئيچ کابل ايمني و کليد فشار پايين بي تاثير خواهند بود چرا که در حرکت دستي ارتباط بين ابزار هاي تشخيص شل شدن طناب تعليق يا فشار پايين با سيستم کنترل قطع مي گردد. به همين دليل براي حرکت دستي کابين آسانسور هيدروليکي دو نفر لازم است. يک نفر براي حرکت دادن و يک نفر براي پايش موقعيت کابين آسانسور هيدروليکي. همچنين افراد تيم بايد مستقيما با هم در ارتباط باشند تا در مواقع ضروري فردي که موقعيت را در نظر دارد اپراتور را راهنمايي کند و در صورت بروز مشکل حرکت متوقف گردد. ميتوان مشکل را تا حدودي با تعبيه يک محدود کننده فشار پايين در شير حرکت دستي کابين آسانسور هيدروليکي برطرف کرد. شير اصلي حرکت دستي توسط فشار جک بر روي نشيمنگاه خود نگه داشته شده است. بدين ترتيب فشار جک براي غلبه بر فشار فنر و نگهداشتن شير يک طرفه در نشيمنگاهش کافي خواهد بود.زماني که شير حرکت دستي تحريک مي شود خروجي اصلي باز مي گردد، ولي فشار جک بايد قبل از خروج روغن بر فشار فنر شير يک طرفه فشار پايين غلبه کند. اگر فشار جک خيلي کم باشد شير يک طرفه باز نمي شود و کابين به سمت پايين حرکت نمي کند.
